Κλαδαριά: Αποκριάτικο έθιμο της Βλάστης
Το Έθιμο “Κλαδαριά” πραγματοποιείται την Κυριακή της Μεγάλης Αποκριάς.
Όπως στα περισσότερα αν όχι όλα τα μέρη της Ελλάδας, οι Απόκριες είναι για να σατιρίζουν καταστάσεις. Έτσι και εδώ στην Βλάστη, το κάνουν με έναν μοναδικό τρόπο. Το έθιμο αυτό παρατηρείται από πολύ παλιά και αυτό μας το διηγείται και ο Μιχάλης Καλινδέρης στο βιβλίο του “Ο βίος της κοινότητας Βλάστης επί τουρκοκρατίας”.
Απόσπασμα:
“Εξω έχουν άναφθή οί κλαδαριές, μέ κέθαρα (όχι μέ κλαδιά) μικρά και μεγάλα, καλούμενα οτ3ρσις (ursa, βλάχικα ή άρχούδα )1. Τά κέθαρα έχουν κοπή καί μεταφερθή πρό έβδομάδων άπό τίς γύρω βουνοπλαγιές σ& ένα χα-θορισθέν υπό τής παρέας έκάστου μαχαλά μέρος, σπίτι, υπόστεγο κ.λ., 50, 100, 200 διά .κάθε χλαδαριάν. Πέριξ ένάς σχαφέντος κυκλικού λαχκίσχου, είς περίοπτον μέρος τού μαχαλά, γίνεται ή χλαδαριά.
Τά παιδιά όρχούνται πέριξ τής κλαδαριάς δοντα τής ξικονλονμένης βραδυάς τά &σεμνα καί σα-τυρικά. `0 χορός των είναι όλίγον πηδηχτός καί ό ήχος τών τραγουδιών όλί-γcν βαρύς. Πρωταρχίζουν καί έπαναλαμβάνουν πολλάκις: «Στίς τρανέ, μπρέ μπρέ μπρέ, στις τρανές τις άπουκριές . ‘Απουχ έ, d ού gου d ού gου d ού, άπου-χρεύουν πού τυρί, έπού π… Κι’ άπό μ…».
“Επειτα άλλο (τραγούδι). ‘Ολί-γον παρέκεια οίκογένειαι τής συνοικίας παρακολουθούν τά παιδιά ουχί &πί μακρόν καί πέραν τού μεσονυχτίου’ καί τά κορίτσια τής γειτονιάς βγαίνουν καί παρακολουθούν άπό πιό μακριά άπό έντροπήν. ‘Από τσάλλες συνοικίας παρέες περιέρχονται τίς χλαδαριεές καί ήμπορούν νά πούν σέ ξένην χλαδα-ριάν καί Ιδιχά τους τραγούδια μέ περισσότερα καί χτυπητότερα μασχαρ-λίχια’ κάποιος μάλλον είδήμων καί πιό ξινέντραπος θά ξεφαντώση. “Οταν καούν τά χέθαρα —μέ τή φωτιά πιστεύουν πώς χαίονται καί οί ψύλλοι στά ξ άρ ς, > σπίτια– καί μείνουν οί ι ε τότε εύκολώτερα και τά πηδηματα άπό επανω, μαζεύονται γύρω γύρω σέ πέτρες τά παιδιά όλα ώς τό πρωί καί λέν διάφορα παραμύθια κτλ..
Κάποιες ωραίες φωτογραφίες από τον Κ. Τζιώλα.
